• ŞİİR

ŞİİR

 

Köyüm      

                                                              

Mevci dağı senin dumanın gitmez

Bir gün gelir üçköy de baca da tütmez

O güzel bağlarında kuşlar da ötmez

Küstüler gittiler şehre insanlar

 

Ne olurdu kucaklasan saklasan bizi

Ağacınla aşıklara verseydin sazı

Hasret ettin yüreğime düşürdün közü

Doyurmadın şehre gitti insanlar

 

Göçünü alıp yaşamak için çıkınca köyden

Heybetiyle kızgın bakar arkandan

Ali derviş, ali baba ve de kırklardan

Niye koptun, niye gittin der gibi bize

 

Gittiğin yerde köyüne ihanet etme

Senden beklenmeyen kötülüğü kimseye yapma

Tertemiz havadan, suyundan kopma

Birer birer sana geri döner insanlar

 

Sana aşık, seni seven biz son nesiliz

Küstürsen aç da bıraksan üçköy aslımız

Can bedenden ayrılınca sana teslimiz

Tabutlarla sana yine gelir insanlar

                         Nevzat AYDINER

 

 

Yayla Yolu                                                                         

Eşeğine heybeleri atardı

Heybelere yavan yaşık katardı

Değirmenden Çam’a kadar çıkardı

Döner döner köye bakar yaylacı

 

Çevirmenin çimenin kıvrımlıdır yolları

Yel estikçe kokar yaban karanfilleri

Delikli taşın küskün duran halleri

Sürü gelir hızlı gider yaylacı

 

Ağıllarda yavru kuzu meleşir

Şu çobanlar yorgun argın dolaşır

Köpeklerde birbiriyle hırlaşır

Sütü sağdı yoğurt yapar yaylacı

 

Gece sessizliği bozar, geviş sesleri

Yayla yoğurdunun kalaylıdır tasları

Muhtaçlıklar barıştırır küsleri

Yalın ayak koşuşturur yaylacı

 

Ballıktan, özden kırklara varır

Kızlar kırklarında yaylacı görür

Kırklar çiçeğinden, naneden derer

Dilek tutar dua eder yaylac                                                                                                                          Nevzat AYDINER

 

Bekçi

Bekçi oyuktan köye seslenir

Bağlarında kurtlar kuşlar beslenir.

Köy sırtını şu mevci’ye yaslanır

Bekçi gelme zarar ziyan yok artık

 

Cevizleri oyuk oyuk oyarız

Mısırları püskülünden soyarız

Erik, armut, üzüm, kiraz sayarız

Bekçi gelme zarar ziyan yok artık

 

Şu ören’in gür suyundan geçilir

Isıtma’nın soğuk suyu içilir

Çayırcığ’ın yılanından kaçılır

Bekçi gelme zarar ziyan yok artık

 

Dutluk’ta oturdum dinlenmeye doymadım

Batman’ın çayırdaki kavakları saymadım

Kaynar pınar sessiz çağlar, ben sesini duyarım

Bekçi gelme zarar ziyan yok artık

 

Hekim’in Sadığın verdiği emeği görsen

Çöpcü’nün bahçesinde gülleri görsen

Başını Üsüğün cevize vursan

Bekçi gelme zarar ziyan yok artık

                           Nevzat AYDINER

 

 

Rençber Baba                                                                                                     

Zelve bağı, boyunduruk, öğrendire sabanı

Rençber baba karıştırır demir ile tabanı

Tarla yapmış ekin için yabanı

Ho ho diye emek verir toprağa

 

Gece olur mal yanında yatardı

Elinde sigarası tel tel olup tüterdi

Berçin’e taşları iki iki atardı

Tırnak tırnak emek verdi toprağa

 

Zaman zaman ortakçılık yapardı

Daralırdı, öfkesinden canından da bıkardı

Sap getirir kağnısını yıkardı

Parmak parmak emek verdi ekine

 

Düveninen  sapı saman yapardı

Doğrulara canı gibi tapardı

Taktı taşa mazı başı kopardı

Anam anam dedi yandı ekine

 

Yağmur yağdı samanımız ıslandı

Yetiş şahı merdan diye içinden de seslendi

Kara tosun bu yıl iyi beslendi

Umutla ekine sarıldı babam

                 Nevzat AYDINER

 

 

Köyüm                                                                                       

 

Mevci dağı eteğine kurulmuş

Yamaçları meşelerle sarılmış

Seceresi tarihlerden sorulmuş

Ün salmış civarda şu benim köyüm

 

Battalgazi Simali’yi alınca   

Yorulup da uykusuna dalınca

Rüyasında Muhammedi görünce

O zaman kurulmuş şu benim köyüm

 

Bir yanı oyuktur, bir yanı yaka

Düğünde, bayramda yaparlar caka

Gücenmez gençleri, ediyor şaka

Muhabbet ehlidir şu benim köyüm

 

Köyümün cephesi kümbete bakar

Gurbette olanın burnuna kokar

Buz gibi suları çamkoz’dan akar

Değirmeniyle meşhur şu benim köyüm

 

Bahar gelir yaylalara çıkarlar

Tepelerden kuşbakışı bakarlar

Üşüdükçe yayman söküp yakarlar

Koyunuyla meşhur şu benim köyüm

 

Alibaba’ya ziyaretin yaparlar

İtikadı çoktur hemen taparlar

Yaz gelince meyveleri satarlar

Ceviziyle meşhur şu benim köyüm

 

Ören ile ısıtmanın arası

Önüne uzayıp gider ovası

Yaktı beni kaşlarının karası

Güzeliyle meşhur şu benim köyüm

 

Orak gelir yazılar da biçeriz

Arpayı, buğdayı ayrı seçeriz

Suyumuzu karaelma’dan içeriz

Tırpanıyla meşhur şu benim köyüm

 

Köyümün halkı efendi oldu

Ağladım da görüm yaş ile doldu

Evvelce bir idi, şimdi iki oldu

Okuluyla meşhur şu benim köyüm

 

Sıtkı der köyümü pek çok severim

Severim de her tarafta överim

Üçköy sana laf atanı döverim

Memuruyla meşhur şu benim köyüm

 

Sıtkı YÜCEL (1983)

 

 

Şirin Üçköy   (29.05.1966)                                                             

 

Kuzeyinde mevci dağı oturur

Gani gani rahmetleri getirir

Senin temiz havan şifa getirir

Çevremizde eşin bulunmaz Üçköy

 

Yaz gelince yaylaların yeşerir

Koyun ile kuzuların meleşir

Güzeller durmadan orada dolaşır

Çevremizde dengin bulunmaz Üçköy 

                                     Ali YILMAZ

 

 

SELAM ET

 

Servet Hoca gider isen Çorum’a

Bizi candan soranlara selam et

Vakit geldi lüzumu yok yoruma

Hasta gönlüm yoranlara selam et

 

Aşmak çetin dağlar dolu önümde

Gezer feleksizler çevre yanımda

Boynuma sarılıp iyi günümde

Kötü günde soranlara selam et

 

Ben Hakk’a inandım boşa uymadım

Eminim ki ikrar verip caymadım

Bir serçenin şerefine kıymadım

Nice hatır kıranlara selam et

 

Başına iş gelse bir yiğit kulun

Değeri mi olur paranın pulun

Eğer Kuşsaray’a uğrarsa yolun

Bana ikrar verenlere selam et

 

MAHZUNİ çalmıyor nedense sazım

Birbirine girdi baharım yazım

Bütün erenlere götür niyazım

Mertliğinde duranlara selam et

 

Mahsuni ŞERİF-1991

 

 

 

SELAM SÖYLE

 

Çorum ellerinin dertli bülbülü

Git bizim ellere bir selam söyle

Sırı muhabbetin tatlı dilleri

Git bizim ellere bir selam söyle

 

Elmadağ’ı bizim ele aşınca

Bahar gelip Kızılırmak coşunca

Güzel Sungurlu’ya yolun düşünce

Orada Çayan’a bir selam söyle

 

Ziyaretin memnun eyledi bizi

Ol yüce yaradan korusun sizi

Acep ne haldedir Oraf’ın düzü

Dertli GÜLABİ’den bir selam söyle

 

Âşık Gülabi (Çayan köyü-Sungurlu, 1950)

 

 

 

HOŞGELDİNİZ ÇORUMLULAR

 

 

Barış hoşgörüden öze

Çorumlular hoş geldiniz

Sevgi saygı bizden size

Çorumlular hoş geldiniz

 

Uğurludağ, Seydim, Bayat

Sungurlu’da vardır hayat

Alaca’mız şirin gayet

Çorumlular hoş geldiniz

 

Osmancık, İskilip, Lâçin

Cemilbey’de güller açın

Aman kötülükten kaçın

Çorumlular hoş geldiniz

 

Çopraşık, Evren, Hırka, Kargı

Yaralara olur sargı

Birbirinden yoktur farkı

Çorumlular hoş geldiniz

 

Mecitözü, Ortaköy’ü

Hayat verir soğuk suyu

Gayet güzel olur huyu

Çorumlular hoş geldiniz

 

Boğazkale bir de Hüyük

Dünya bilir namı büyük

İnsanları alım ayık

Çorumlular hoş geldiniz

 

BARIŞCAN’ım hey insanlar

Sözlerimi duyan anlar

Çorumluyum diyen canlar

Çorumlular hoş geldiniz

 

Gazi BARIŞCAN (Eskiyapar- 1956)

           

                                              

Rıza ÜZMEZ - HAYATI VE ŞİİRLERİ 

 

1938 yılında Üçköy de doğdu. Hüseyin ÜZMEZ’ in oğludur. Silahlı Kuvvetlerden Asb. Bçvş rütbesi ile emeklidir.

Gülten Hanım ile evli olup, Tekirdağ Çorlu’ da yaşamaktadır.  Dört kız babasıdır.               

          

Şiir                                                                                       

Dünyanın malına gözü doymayan

Tamahkardır helal haram aramaz

Tanrı kelamından ibret almayan

Beş vaktini on yapsa da yaramaz

 

İster münkir olsun, ister bedevi

Tanrının parçası insan bir nevi

İnsanın kalbidir Tanrının evi

Mümin kıblesini yönde aramaz

 

Niyetlenip ara vermez oruca

Her yıl gitmiş olsa umreye hacca

Nebi gibi çıkmış, olsa miraca

Kul hakkı yiyenler hakka varamaz

 

Üzmez Rıza derki ahir zamanda

Tanrı sual eder, ulu divanda

Amellerin ayan olur o anda

Bu gün günahını kimse soramaz

 

Rıza ÜZMEZ (29.06.2012)

 

 

ÇORUM’A HASRET

 

Bir yanda uzanır meşhur Kösdağı

Aslanlar diyarı baba ocağı

Fakir fukaraya açar kucağı

Elbet hanedanı çoktur Çorum’un

 

Pek şirin yayladır Hacılar Hanı

Orda eğlen sağa sola bak tanı

Bir ömürdür suyu, meşesi, çamı

Mis kokar toprağı taşı Çorum’un

 

Panayırlar zaman zaman kurulur

Davul zurna coşku ile vurulur

Koç gibi yiğitler orda görülür

Meydanda bükülmez kolu  Çorum’un

 

Tarihi eskidir hem de pek büyük

Hititler merkezi Boğazköy, Hüyük

Kazılarda çıkar altından geyik

Define toprağı taşı Çorum’un

 

Tınazlar savrulup hep yaba yaba

Hububatı taşır kamyon araba

Ziyaret edilir Erzurum Baba

Tarımda şöhreti vardır Çorum’un

 

Ekim ayı gelir bağlar bozulur

Rengârenk faytonlar yola dizilir

Usuldendir oba oba gezilir

Güzel bir âdeti vardır Çorum’un

 

Yazsan da SARPOĞLU bitmez bu destan

Güzergâhlar boyu bağ ile bostan

Yıllardır ayrıyım o nazlı dosttan

Hasreti sinemde tüter Çorum’un

 

HAYDAR SARP (Harhar köyü-Alaca, 1933)